துக்ளக்கில் 'சத்யா'வின் நையாண்டி

எனக்குப் பிடித்தமான நகைச்சுவை நையாண்டி ஆசாமிகளில் ஒருவர், துக்ளக் பத்திரிக்கையில் தொடர்ந்து எழுதி வரும் சத்யா ஆவார். சமீபகாலமாக இவர் எழுதி வரும் தொடர்கதை (தொடர் உண்மைச் சம்பவங்கள்?!) 'பதவி படுத்தும் பாடு.' தமிழக அரசியல் சூழ்நிலையை மையமாக வைத்து, நாம் யாரென்று எளிதில் கண்டுபிடித்துவிடக் கூடிய கதாபாத்திரங்களுடன் பட்டையைக் கிளப்பிக் கொண்டிருக்கிறார் மனிதர். குறிப்பாக இந்த வாரம் அவர் வாரியிருப்பது மிக ஹை-க்ளாஸ்!!

தமிழ் சமுதாய முன்னேற்றக் கழகத்தின் சார்பில் 'நாற்பெரும் விழா ஒன்று நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. அதில் கட்சித் தலைவர் தமிழரசனைப் பாராட்டிக் கவியரங்கம் நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. ஒரு கவிஞர் வாசிக்கும் கவிதை இது:

அன்று நீ தமிழரசன்.
இன்று நீ தமிழர் சன்!

இந்நாடு கண்டதுண்டா உன் போலொரு சிடிசன்?
இங்குள்ளோர் வியாதிக்கு நீ தான் மெடிசன்!

அரசியல் பந்தை எடுத்து நீ போட்டால் ஒரு ஓவர்,
ஆட்சியே ஆகிவிடும் ஓவர்.
அமைச்சர்களுக்கு வந்துவிடும் ஃபீவர்
ஆட்சியாளர்கள் வீட்டுக்குப் போவர்.

நீ தமிழ் கரை கடந்த தன்மானப் புயல்
உன்னைத் தட்டிக் கேட்க உண்டா இங்கு ஒரு பயல்?

உன் படைப்புகள் ஏற்படுத்திய சேதாரம்
பகுத்தறிவின் பத்தாவது அவதாரம்
பாரில் தோன்றி விட்டதற்கு ஆதாரம்.

ஊரில் பலர் துண்டு போட்டதுண்டு
ஆனால் நீ தோளில் போட்ட துண்டு
பகைவர் ஆணவம் அழிக்கும் குண்டு
அதனால் உனை எதிர்ப்போர் அது கண்டு
ஓடுவர் பதறிக் கொண்டு.

நீ சென்னையில் தும்மினால்
டெல்லியில் புயல் அடிக்கும்.
இங்கே சினம் கொண்டால்
அங்கே அனல் அடிக்கும்.

நீ பேனாவைத் திறந்தால்
தானாக வரும் தமிழ், தேனாக இனிக்கும்
பகைவர் தலையில் பேனாகக் கடிக்கும்.

உனை ஒத்த தமிழ் உலகில் இல்லை;
முத்தமிழ் மட்டுமல்ல நீ
மொத்த தமிழும் நீ தான்!!

அடுத்து வருகிறார் இன்னொரு கவிஞர். அவர் மட்டும் சும்மா இருப்பாரா? அவரும் போட்டுத் தாக்குகிறார்:

தாயின் கர்ப்பத்திலேயே தமிழ் படித்தவன்
ஈயின் மிரட்டலுக்கா பயந்து விடுவான்?
பூகம்பத்தின் நடுவே பூபாளம் பாடுபவன்
பூச்சிகளின் பாய்ச்சலுக்கா பதறி விடுவான்?

இவன் இமயமலையைப் பூமியில் புதைப்பவன்
இந்துமாக்கடலை வின்ணில் விதைப்பவன்
இவன் பிறந்த பிறகே தமிழ் கண் விழித்தது
இவன் தமிழ் மூச்சில் தால் தமிழகத்துக்கே ஆக்ஸிஜன் கிடைக்கிறது.

எரிமலை ஏறவந்த வெறிபிடித்த நரிகளே,
தமிழ்மலையுடன் மோத வந்த கிலி பிடித்த எலிகளே,
ஏணியேறி ஆகாயத்திலே ஆணி அடிக்க முடியுமா?
வானவில்லின் வண்ணம் நீக்க வாத்துகளால் முடியுமா?

அவன் தலை நிமிர்ந்தால் மலை கூட நிலைகுலைந்து போகும்.
தமிழ் நடை கண்டால் பகைவர் படை கூட விடைபெற்றுப் போகும்.

தமிழா!
விழி, எழு!
அவன் காலடி
விழு, தொழு!
அவன் தாய்க்கரம் இழு
தமிழ்ப்பாலுக்கு அழு
எதிரிகள் புழு!

அடடா அடடா!! சத்யா, தொப்பிகளைத் தூக்குகிறேன் உமக்கு!!

Dan Brown in "Angels and Demons"

டான் ப்ரௌன் (Dan Brown) - தி டாவின்சி கோட் (The Da Vinci Code) என்ற நாவல் மூலம் "அதிக விற்பனைப் பட்டிய"லில் (best-seller list) முதலிடம் பிடித்த எழுத்தாளர். நான் வாரா வாரம் போய்விடும் க்ராஸ்வேர்ட் (Crossword) புத்தக சங்கிலிக் கடையில் டா வின்சி கோட் தான் கடந்த நாலைந்து மாதங்களாக நம்பர் ஒன்.

அவரது இன்னொரு நாவல் ஏஞ்சல்ஸ் அண்ட் டெமன்ஸ் (Angels & Demons). முந்தைய நாவல் போலவே இதுவும் ரோமன் கத்தோலிக்க மதத்திற்கு எதிராகப் பணியாற்றும் ஒரு ரகசிய குழுமத்தைப் பற்றியது தான். ஆனால், எனக்கு டாவின்சி கோடை விட இது கொஞ்சம் நம்பகத் தன்மை மிக்கதாய் இருக்கிறது. எடுத்தாளப்படும் ரகசியக் குறியீடுகளும் ரோம் - வாடிகன் நகரின் உண்மையான கட்டிடங்கள் ஆலயங்களை அடிப்படியாகக் கொண்டு ஆர்வமூட்டுபவையாக இருக்கின்றன.

அந்த நாவலில் எனக்குப் பிடித்தமான ஒரு பகுதி - போப்பின் அந்தரங்க செயலாளருக்கும் (The Camerlengo) வாடிகன் நகரக் காவல் அதிகாரி ஒருவருக்கும் இடையில் நடைபெறும் ஒரு உரையாடல். நல்ல கருத்தை எளிமையாக விளக்குகிறது இந்தக் காட்சி:

"Father," Chartrand said, "may I ask you a strange question?"

The camerlengo smiled. "Only if I can give you a strange answer."

Chartrand laughed. "I have asked every priest I know, and I still don't understand."

"What troubles you?" The camerlengo led the way in short, quick strides, his frock kicking out in front of him as he walked. His black, crepe-sole shoes seemed befitting, Chartrand thought, like reflections of man's essence... modern but humble, and showing signs of wear.

Chartrand took a deep breath. "I don't understand this omnipotent-benevolent thing."

The camerlengo smiled. "You've been reading Scripture."

"I try."

"You are confused because the Bible describes God as an omnipotent benevolent deity."

"Exactly."

"Omnipotent-benevolent simply means that God is all-powerful and well-meaning."

"I understand the concept. It's just... there seems to be a contradiction."

"Yes, the contradiction is pain. Man's starvation, war, sickness..."

"Exactly!" Chartrand knew the camerlengo would understand. "Terrible things happen in this world. Human tragedy seems like proof that God could not possibly be both all-powerful and well-meaning. If He loves us and has the power to change our situation, He would prevent our pain, wouldn't He?"

The camerlengo frowned. "Would He?"

Chartrand felt uneasy. Had he overstepped his bounds? Was this one of those religious questions you just didn't ask? "Well.. if God loves us, and He can protect us, He would have to. It seems he is either omnipotent and uncaring, or benevolent and powerless to help."

"Do you have children, Lieutenant?"

Chartrand flushed. "No, Signore."

"Imagine you had an eight-year old son.. would you love him?"

"Of course."

"Would you do everything in your power to prevent pain in his life?"

"Of course."

"Woudl you let him stakeboard?"

Chartrand did a double-take. The camerlengo always seemed oddly "in touch" for a clergyman. "Yeah, I guess," Chartrand said. "Sure, I'd let him skateboard, but I'd tell him to be careful."

"So as this child's father, you would give him some basic, good advice and then let him go off and make his own mistakes?"

"I wouldn't run behind him and mollycoddle him, if that's waht you mean."

"But what if he fell and skinned his knee?"

"He would learn to be more careful."

The camerlengo smiled. "So although you have the power to interfere and prevent your child's pain, you would choose to show your love by letting him learn his own lessons?"

"Of course. Pain is part of growing up. It's how we learn."

"The camerlengo nodded. "Exactly."