காதலர் தினம்

பள்ளிப்பருவம்:

நான் பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு படித்துக் கொண்டிருந்த நேரம். அப்போதெல்லாம் சென்னையில் பள்ளியில் படித்து ஸ்கூட்டி போன்ற இலகு ரக இரு சக்கர வாகனங்களில் செல்லும் இளம்பெண்களிடையே ஒரு பழக்கம் உண்டு. வெயிலின் கொடுமைக்கு எதிராக சுடிதாருக்கு வெளியே தெரியும் கைப்பகுதிக்கு க்ளவுஸ் அணிந்திருப்பார்கள். முகத்திலும், கண்கள் மட்டுமே வெளியே தெரியும்படியாக ஒரு முக்காடு அணிந்திருப்பார்கள். என் வகுப்பிலும் அப்படி சில பெண்கள் உண்டு. நாங்கள் சைக்கிளில் வரும்போது அவர்களும் இந்தக் கோலத்தில் தங்கள் வாகனத்தில் வந்து சிக்னலில் எங்களுக்குப் பக்கத்தில் நிறுத்துவார்கள். அவர்களில் ஒருத்தி மிக நல்ல தோழி.

நாங்கள் கூட்டமாக நாலைந்து பேர் இருப்போமா, எனவே அவர்களை சிக்னலில் வைத்துக் கலாய்ப்பதில் அப்படி ஒரு அலாதி மகிழ்ச்சி.

ஒருவன் சொல்வான்,
"தோ பாருடா, முகமூடிக் கொள்ளைக் காரங்க.. எப்போலேர்ந்து மா இந்தத் தொழிலு??"

நான் குறுக்கிட்டுச் சொல்வேன்,
"டேய், அவங்க எல்லாம் இதயத்தைக் கொள்ளையடிக்கிறவங்க டா..!!"

அவள் வெட்கத்தோடு முறைத்து விட்டு,
"க்ளாஸுக்கு வாங்கடா, வச்சிக்கிறேன் உங்களை" என்று முணுமுணுத்துவிட்டு நகர்வாள்.

-o0o-

கல்லூரிப் பருவம்:

கல்லூரியில் கூடப் படித்தவர்களில் சில பெண்கள் எனக்கு நல்ல தோழிகள். என்ன சொன்னாலும் அன்புடன் எடுத்துக் கொள்வார்கள்.

இதைப் போன்ற ஒரு காதலர் தினம். அதற்கு இரண்டு நாட்கள் முன்பிருந்தே நான் ஒரு பெண்ணோடு பேசுவதை நிறுத்தி விட்டேன். அவள் வரும்போதெல்லாம் அவள் கவனிக்கும்படி அவளைத் தவிர்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

(அப்போது நான் இப்போதிருப்பதை விட சற்று அதிகமாகவே குண்டாயிருந்த நேரம்)

பொறுத்துப் பொறுத்துப் பார்த்து விட்டு, காதலர் தினத்தன்று என்னைப் பிடித்தாள்.

"என்னாச்சுடா? எதுக்கு என்னை அவாய்ட் பண்றே?"

"அப்படியெல்லாம் ஒண்ணுமில்லையே.."

"சும்மா நடிக்காதே, அதான் பார்க்கிறேனே, ரெண்டு நாளா. என்னடா ஆச்சு? என் மேல ஏதாவது கோபமா?"

"அதெல்லாம் இல்லையே.."

"அப்புறம் என்ன?"

"அது வந்து.. அது வந்து.."

"சொல்லித் தொலைடா..!!"

"நான் ரொம்ப குண்டாகிட்டே போறேன் இல்லையா, அதான் என் அம்மா ஸ்வீட் எல்லாம் அவாய்ட் பண்ணச் சொன்னாங்க.."

அவளுக்குப் புரியக் கொஞ்ச நேரம் ஆனது. கையிலிருந்த புத்தகத்தால் மண்டையில் போட்டு விட்டுப் போனாள்.

"படவா ராஸ்கல்..!!"

-o0o-

அலுவலகப் பருவம்:

அலுவலகத்தில் காதலர் தினம் வந்தாலே என் மேல் எதிர்பார்ப்பு கூடி விடும். காரணம், ஒவ்வொரு வருடமும் இந்த நாளன்று எனது சட்டைப் பாக்கெட்டில் ஒரு இதயத்தை மாட்டி வைத்து அதன் மேல ஏதாவது வாசகம் எழுதி வைப்பது எனது வழக்கம். முதல் வருடம், "To Let" என்று வைத்திருந்தேன். போன வருடம், "Advance Bookings Accepted" என்று.

இன்று வைத்திருக்கும் செய்தி - "First Come First Served".

அலுவலகத்திலும் அன்பான தோழிகள் உண்டு. ஒருத்தி இதைப் பார்த்து விட்டு,
"என்ன அர்த்தம் இதுக்கு?" என்றாள்.

"இல்லை, அதாவது, யாரும் என் முன்னால க்யூவில எல்லாம் வந்து நிற்க வேணாம், முதல்ல வர்றவங்களுக்கு மட்டும் தான் என் இதயத்தில இடம்னு.." என்று இழுத்தேன்.

அவள் நக்கலாக சிரித்து விட்டு,
"First there are men. Then there are hopeful men. Then there are optimistic men. Then there are overconfident men. And then there is Meenakshisankar!!" என்று சொல்லிவிட்டுப் போனாள்.

தேவை தான் எனக்கு!!

-o0o-

நினைத்துப் பார்க்கையில் காதலியை விட இப்படி அன்பான, கோபப்படாத தோழிகள் இருப்பதே மேல் என்று தோன்றுகிறது.

சரி சரி, காதலர் தின வாழ்த்துகள்!!